Ja, gaat ze weer!

Gisteren een drukke dag gehad, want morgen ga ik weer. De kalender leeg gehouden, mooie weer komt eraan, de tassen al gepakt.Tegen eenieder gezegd die het wilde horen, morgen om 7 uur zit ik op de fiets.... ben toch alle dagen rond half 6 wakker, dus..... NIET vanochtend, 7 uur werd ik wakker. Gelijk in de haasr modus, totdat er door me heen schoot, dat ik vakantie had... 10 voor 8 fietste ik weg, het huis goed achtergelaten, er blijft niemand meer in, kaal weg fietsen...

Maar even later had ik de grijns op mijn gezicht weer gevonden, bij Staalbouw Joosten In Heerhugowaard gevraagd of Jelger op kantoor zat, ja, dus daar even koffie gedronken. Dat trof ik, Bart was jarig en zijn vrouw bakt graag en lekker, en ze houdt niet van klein! Flinke punten!

Door naar Avenhorn en daar via de Beets over de oude E10 , waar veel herinneringen liggen, door naar Katwoude, Loonbedrijf Huiberts ligt daar te stralen in de zon en ja, familie. Maar Kees was superdruk en zijn vrouw was er niet, een kopje koffie en een zoen, klein praatje, daar moest ik het mee doen. Geen probleem natuurlijk.. via Broek in Waterland door de Volgermeerpolder gefietst! Wauw... toen ik een kind was, logeerde ik vaak daar aan de Broekermeerdijk, en zag bijna dagelijks sleepboten door de vaart varen. Gevuld met vuilnis uit Amsterdam, werd gedumpt in de Volgermeerpolder. In de loop va de jaren is er ook nogal wat te doen geweest over die stortingen . NU fiets ik door een prachtig natuurgebied en WEET wat eronder ligt. WAUW...

Ga weer over de Schelingwouderbrugen fiets later, een saai stuk langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Dan over de Spoorbrug bij Weesp, sta op de brug stil, eens even kijken of ik Bas zijn werk kan vinden. Er komen 2 wielrenners mij tegemoet.. en ineens: "Hee Lia!" van een bekende stem! Johan Wessel!! Komt uit Schagen en is een vriend van Jelger.. hoe is het mogelijk!!! Hij was met een vriend een Gooirondje aan het fietsen.. dan op zoek naar Bas. Op zijn kantoor werd ik al herkend door een collega, maar hij was verrast , maar bovenal welkom. Gelukkig heeft er 1 gezegd tegen Bas dat ie zijn moeder even een rondleiding moest geven. Er ontvouwde zich een werled waar ik geen weet van had, maar mijn zoon WEL ! En het was fantastisch hoe hij daarover vertelde en de boel uit heeft gelegd.

Daardoor was ik laat in Scherpenzeel, tante Garry zat gelukkig al bij het bekende terras te wachten, heerlijk gegeten, lekker bijgepraat, tis een lieverd.

150 km...ja, op 1 dag en met mijn eigen benen...goh!