Krimmeneel.....mijn opladers bij Tante Garry laten liggen! En Cock had niet de juiste, jammer. Maar dat wordt dus weer naar Scherpenzeel, weer die berg over maar die laat zijn eigen aan deze kant veel beter beklimmen als gisteren. Lekker nog even koffie en een aardbeienschuitje, uitgepraat raken we niet, maar zij moest wel om 11 uur weg. Ik ga de kant van Deventer op, via Barneveld, daar op de markt parkeer ik even de fiets. Naast twee bepakte fietsen. De bezitsters daarvan beginnen gelijk een gesprek, een Noordhollandse tongval. Kwamen uit Wadway en Spanbroek. Toen ze hoorden waar ik vandaan kwam, vroegen ze gelijk of ik John en Simone van Nierop kende... de eigenaren van La Premiere! Natuurlijk! Simone was een vriendin van een van hen. Ongelooflijk! Was een gezellig halfuurtje daar. Dan rij ik de Veluwe over, langs Radio Kootwijk! naar Apeldoorn. Sta nog even bij een knooppuntenkaart te kijken, met een heel stel anderen , praatje zus, praatje zo, en uiteindelijk ziet er iemand dat ik, als duidelijk oudste, geen elektriek heb. En wordt er gevraagd wat mijn traject is vandaag.... dan krijg ik een applaus... wat leuk.

In Apeldoorn zie ik dat de biologische markt aan het opruimen is, maar ik heb echt trek! Zie een mooi broodje , en vraag of de man die even door wil snijden, dan ga ik bij de kaasmevrouw kaas halen en vraag daar om een paar plakjes... een broodje van 15 cm bij 8... 6,95!!! Mijn hemel! Maar ja... tot ik hem in mijn handen heb, mijn hemel wat een zwaar broodje, vraag dus ook maar om een zakje, die kan ik nu niet op! Lekkere kaas , en ja mevrouw heeft een paar plakjes, reken af, en ga mijn broodje beleggen., lekker even zitten en dat gedoe van het opruimen van de markt bekijken.. dan de laatste 10 km naar Deventer. Het is altijd mooi om van de westkant Deventer binnen te rijden. Ik bel aan bij het appartement, duurt lang voor ik antwoord heb, er gaat iemand de deur door en vraagt voor wie ik kom. Laat mij met de fiets erin en pak de lift. Bel aan bij haar flat, hoor in de verte iemand wat zeggen. Ik laad mijn fiets af, zet mijn stuurtasje naast de voordeur op de grond, daar kan ik onder een scherm een beetje naar binnen kijken en zie ik mijn schoonzus met krukken! aankomen. Huh? Dan vertelt ze dat ze die morgen is gevallen , vorig jaar is ze zeker 3 maanden bezig geweest om haar gebroken voet te laten helen... en nu dit: zwaar verstuikt! Gelukkig was ze vorig jaar heel behendig geworden met krukken en rolstoel en die gelijk weer ingezet.... pfffff ik schiet gelijk in de zorgmodus. ... we eten lekker in de avond en hebben het best gezellig, maken later haar slaapkamer in orde, daar zijn we even mee bezig , ze heeft nogal wat spullen die ze om haar heen wil. Die moeten niet in de weg zitten als ze naar het toilet wil.. 12 uur , ik ga mezelf even klaar maken... maar .. wat een lege plek in mijn fietstas....WAAR IS MIJN TASSIE? Mijn tassie die altijd in mijn stuurtas zit, dat tassie wat op vakantie ALTIJD mee gaat, waar ALLES in zit, mijn pas , betaalpas, kentekenkaart... alles!!! hier zoeken en daar... ongelooflijk wat geeft dat een onrust. ... Ans vraagt wat ik aan het doen ben voelde natuurlijk ook die onrust... maar midden in de nacht kun je niet meer doen als je bankpas blokkeren... wat ik ook gedaan heb, nee, geen rare dingen... dus toh gaan slapen....