17 januari, is het vandaag, inpandig voor het vliegtuig naar Oeganda Gelukkig vond ik vanmorgen zomaar weer mijn inpaklijst, waar ik in het begin van de week heel gestrest door werd, gewoon op zijn plek!

Vorig jaar kwam deze reizen ‘zomaar’ ineens in beeld. We hebben al meer keer met Awol gereisd en ook die reisorganisatie hebben hun grenzen verlegd! En ik ben nog nooit in Afrika geweest…maar zouden ze zo’n oud wijf wel willen hebben? De reis is best pittig….dus gebeld! Ze hebben me zonder meer op de lijst gezet, wilde mijn leeftijd helemaal niet weten!! En het ging door als er 3 waren..

Natuurlijk kreeg ik rap een rekening, ze hadden een goede deal met Kenia Airways, ik gauw mijn verzekering naar wereld gezet, en ‘gewoon ‘ afgewacht…

Half december komt toch een tweede rekening en de bevestiging dat het door gaat. Begin januari ook de route, gelukkig, had een vriend die daar erg op zat te wachten. Had hetzelfde gedaan.. Mijn mountainbike krijgt een goede beurt, regelen, regelen. N a d3 verbouwing beginnen ze ook met mijn verbouwing. Mijn atelier moet leeg, alles gaat naar Nic zijn kantoor. Die wordt geïsoleerd en er komt meer licht. Dus druk geweest.. mijn mountainbike staat klaar en Jelger haalt nog ‘even’ de trappers eraf, handig voor op het vliegveld als ie in een doos moet….kwart voor 2 gaat de trein, en 10 voor half 2 ga ik lopend naar het station. Via het Centraal, vanwege werkzaamheden sta ik om 3 uur op het centrale plein van Schiphol. Eerst een doos halen.

Met vereende krachten zit die fiets ZO in de doos. En dan mag de bagage worden ingeleverd. Drinken nog gezellig wat, Fleur en Nienke nog als topattractie in een cafeetje, ze hebben de bediening behoorlijk vermaakt..afscheid, en ik loop naar mijn gate. Koop daar nog even wat en dan gaat mijn telefoon….een vriendin die ik lang zou bellen, DIE belde!! Schrok toen ze hoorde waar ik zat, en wou ophangen!! Maar ik vond de afleiding heel gezellig!

Dan het vliegtuig in en voor 8 uur zitten we opgepakt in het vliegtuig…