Het is vandaag de 29ste, aparte dag, (Nic zijn verjaardag) vooral nu ik deze dag begin op Entebbe Airport. Alles is met de nodige problemen ingecheckt : de fietsdoos moest weer open!!! En dan geen plakband meer hebben… ik had mijn rolletje helemaal leeggeplakt.. maar ze zouden zorgen dat ie in Amsterdam kwam, zal mij benieuwen.

Twee heerlijke dagen gehad bij ViaVia. Gewoon gelummeld… gepraat met mensen, de 27ste nog even de stad in, naar een Mall. Daar bij KFC, die daar een heel chic restaurant had, zag ik pracntig gebak staan, na deze fietstochten zonder 1 gebakje, was dat net aan de beurt dacht ik zo. Heerlijk, en grooot!

Schuin tegenover me zat een oudere Indiase mevrouw, die alle versierselen op en om had die deze dames kunnen hebben, maar ze woonde in Leicester! Natuurlijk. Aan dwe andere kant schuin tegenover, zat een Oegandese mevrouw,met haar kind. Voor haar kind had ze wat besteld, voor haarzelf niets. Ik ben lekker aan het smikkelen, komt i eens de manager naar haar toe, begint het e.e.a. in haar oor te fluisteren, haar gezicht stond bang en schuldbewust… ik heb haar een kopje thee aangeboden, die ze heel blij aannam. De bedrijfsleider ging weg… wat er nu was? Ging in het Oegandees he? Maar ik kreeg er geen goed gevoel bij. Nog met een Bajo bajo door de stad gereden, maar niet bijzonder. Het mooie plekje wat Viavia heeft ingenomen in deze stad is het helemaal waar om te relaxen. Wat ik dan ook lekker doe. In eerst instantie zou ik, nadat ik daar net was aangekomen, al om 1 uur weg gaan naar het vliegtuig. Dat vond ik jammer, en gevraagd of er wat bijkon. Dat kon, niet de volgende dag maar twee dagen later. Hebben ze maar voor 1 nacht meer geboekt! Nou ja, net toen ik naar de receptie zou lopen, kwam ik Rolf tegen, die gingen eerder in de avond al weg, de kamer was tot de volgende avond geboekt… dus daar heb ik gebruik van gemaakt, top.

Op het vliegveld een gedoe met mijn fietsdoos. Die fiets was al keurig ingepakt maar, kon niet door de xray! ze wilde bewijzen dat erin zat,wat ik zei dat erin zat! Dus: Weer open, kijken, het gereedschapzakje open, dicht en dan overal zoeken naar plakband! Weer dicht. Gelukkig ik kan verder.. loop nog wat, kijk nog wat, en ga zitten wachten. Komt er iemand naar me toe van de bagageafhandeling, of ik mee kan komen: die doos moet weer open, ze willen er zeker van zijn dat erin zit wat er staat dat erin zit! Ik mee naar de krochten van het vliegveld, wel gevraagd of ze ook plakband hadden, en een schaartje, ja allebei! ( schaartjes zat zag ik, grote box met allemaal ingenomen scherpe voorwerpen! Natuurlijk!) Laat er nou toch weer inzitten wat ik zei dat erin zat! En ook het gereedschapstasje weer open…

Toen ik terug kwam kon ik gelijk doorlopen en gaan zitten in het vliegtuig. Buiten zie ik heel lang mijn fiets nog staan, maar dan toch: als allerlaatste mag ie ook mee, fijn.

Na een lange en voorspoedige vlucht stond schoonzoon Arie geduldig te wachten en heeft me aan het eind van de middag keurig thuis afgeleverd..

Een ervaring rijker, blij dat ik het heb gedaan!