Leuven,

Wat een relaxed gevoel vanochtend, niet inpakken, kleding uitzoeken wat ik vandaag eens aan zal trekken..maar dat is echter niet van lange duur, want er is een plan! Marleen en Matthe gaan me Leuven laten zien.

Het is ander weer vandaag en al behoorlijk afgekoeld, er vallen zelfs wat druppeltjes, zo weinig dat je er niet nat van word. We lopen eens een andere kant op en zie weer hoe ze de stad heel mooi aan het nieuwbouwen en renoveren zijn, het huis waar Marleen heeft gewoond wat nu ook in de steigers staat. , daar vlakbij is een prachtige tuin waar een heleboel verschillende fruitrassen staan , maar ook andere planten, zo genoten. En zo verstopt. Zo langzamerhand weer naar huis, en smiddags de omgeving met de auto. Zo langs de grenzen van de taalstrijd. Dat dat nog steeds zo heftig aanwezig is , is toch niet meer van deze tijd , maar hier echt heel erg aanwezig.

Nog even de stad in met Matthe, die me de bibliotheek laat zien en dan gaa we uit eten, ook de zus van Marleen sluit zich aan bij ons. Heerlijk, interessant en een gezellige afsluiting... morgen gaan zij weer naar Nederland, Matthe gaat beginnen te rooien op de Hortus, natuurlijk...

Van Niverlee naar Waver, 95 km

Werd van orgen gestoord door de potten en pannen waar Miriam mee aan het gooien was, maar toen was het in middels kwart 8 en dat werd tijd ook dus, ze fungeerde als een soort wekker.. gauw wassen, plassen e alvast wat pakken, want de tafel buiten stond alweer overvloedig, maar ozo lekker gedekt.

Nog even een heerlijk onderonsje op dat paradijsje daar. Hoop voor ze dat ze nog een tijd kunnen uitbouwen daar.

Niverlee ligt echt op een punt , als je er wilt zijn is het echt best klimmen, dus als je weg gaat, ga je gelijk met een rotvaart! Je schiet gelijk lekker op, en dan appt Miriam: mijn zonnebrand vergeten, nou was die tube al half gebruikt, elke morgen helemaal... ik ga er niet voor terug. Natuurlijk heb ik niet gevraagd of ze een kaart heeft van alle fietsroutes daar in die omgeving , er zijn echt ongelooflijk veel nummers en pijlen, maar waar of 16 heen gaat of 11? Dat is dus dom geweest en Google stuurt me soms op een grindpad.. daar heb ik geen zin in. Denk zomaar dat ik in demochtend wat tijd heb verloren daarmee, maar je wat is tijd verliezen? Ik wou ook eens door dit Waalse land i.p.v. langs de Maas fietsen, en dat doe ik dus nu. Natuurlijk zijn er af en toe beste heuvels en flink klimmen, maar prachtige afdalingen en fantastische vergezichten.

Dan krijg ik van Google door dat ik straks op een we kom met twee letters, mooi, dacht ik dat schiet op! Maar ...dan rijd je daar.. auto's vlak langs je heen, geen zijkanten, nee ze toeteren niet , maar toch , ach het is meer voor 5 km, en ja het schoot op, maar wel blij dat de volgende weg met drie cijfers was.. echt een stuk rustiger.

Lekker in Florennes koffie gedronken, altijd weer een mooi gezicht : het voorbij lopende publiek... verder ga ik, weer een weg met 3 letters, prima, het is altijd wel apart om een rotonde over te komen. Maar het gaat allemaal prima. Dan beginnen de Ravels veel meer te komen. Heerlijke rustige fietspaden, gelukkig gebruikt Google zemnu weer , want borden waarop staat vanwaar ze komen en heengaan... niet aan de orde. Kom in de buurt van Charleloi, daar steek ik ook een water over, het lijkt op een kanaal, zie later dat het de Sambre is, maar dat is volgens mij toch een rivier?

Dan zie ik een uitgebreide benzienstation, veel te happen , lekker , begin trek te krijgen, maar eerst een Wc... mag ik geen gebruik van maken... gelukkig was er aan de overkant van de straat ook een, maar het is belachenlijk.

Allemaal van die kleine dingetjes , maar toch heb ik het enorm naar mijn zin , wel een beetje laat bij mijn gastvrouw bij Vrienden op de fiets, maarja, erstaan er dan toçh maar weer 95 bij...

Van Namen naar Niverlee, 60 km.

Goh, heb ik vandaag weinig km in het vooruitzicht, moet ik al om 8 uur uit het huis zijn. Mevrouw Annie moet vandaag op bezoek naar haar zus in Oostende, ze moet dus het ganse land door, met het openbaarvervoer. Nou kom ik wel geregeld mooie bussen tegen, en de bus voor haar stopt voor de deur. Maar toch zal ze pas om 12 uur in Oostende zijn, en....ze moet ook weer naar huis vandaag... het was niet een favoriet adres van mij..

Maar, het is voor de verandering een beetje fris op de fiets, vis toch maar even een vestje uit mijn tas. En er is op dit uur van de dag toch een heel andere sfeer buiten, het water van de Maas nog zo rustig, het verkeer is ook nog rustig, speciale sfeer. Ik doe rustig aan en geniet. Neem af en toe even een zijweg om even door een dorpje te rijden, ook weer leuk. Kom toch heel wat bepakte fietsen tegen, zie het meest Hollandse fietsen. Maar die Maasroute is dan ook heel geliefd. Rond 11 uur kom ik in Dinant, en zoek daar naar mijn geliefde bakkers winkel, waar ik al twee keer eerder supergebak heb gehaald. Daar vlakbij spreek ik nog een jong Nederlands stel, zijn op Huwelijksreis op weg naar Parijs. Stonden even met pech, alletwee nieuwe fietsen en dan rammelt er nog wel eens een schroefje los... en is dan : foetsie! Maar ze krijgen hulp van Dinantenaar. Leuk, maar bij mijn bakker ziet het er troosteloos uit, dat klopt: gesloten vandaag! Jammer, maar aan de overkant op de hoek, verkoopt de bakker ook koffie bij het gebak. Super.

Dan vraag ik aan Miriam of ik al welkom ben , gezellig, maar ze laat wel weten dat haar man voor een onderzoek in het ziekenhuis ligt en dat ie een nachtje moet blijven, dat is jammer, dat had hij ook gezegd, maar nood breekt wetten.

Eerst de Maasroute weer en dan Ravel wegen, prachtige fietspaden door het land. In mijn gedachte was het een uurtje rijden maar dat is toch anders geworden in mijn herinnering, ook het huis zag er heel anders uit, helemaal wit geschilderd nu, komt het zeker te goede... nu komt de wijn op tafel en gaan we gezellig eten. De sfeer is weer net zo als 4 jaar geleden, daarvoor wilde ik terug, even kijken en horen hoe het ze is vergaan de afgelopen jaren...

Van Eijsden naar Namen , 95 km

Vanochtend weer superverwend door Sigrid, de moeder van.. en dan verlaat ik Eijsden, een paar meter verder zit ik al in Belgie . Het glooiende land van Herve. Een aantal jaren ons vakantiedoel geweest, toen de kinderen klein waren, en ze hier het al helemaal zat waren.

Maar al rap zit ik langs het Albertkanaal, en ga mijn oudste vriendinnetje eens bellen, is gisteren geopereerd, maar klinkt goed en is blij dat het eindelijk gebeurt is. Fijn. Ik ga verder . Heb een paar jaar geleden de Maasroute al gefietst en wil nu meer door stadjes. Te beginnen met Luik.... ja... zemhebben wel fietsbordjes maar of ik me daar nou zo veilig bij voel, dat ik opmdie drukke banen mag rijden? Toen ik deze route uitzocht, stond er al bij: veel verkeer! Maar ja... ik vraag me af of ik niet veel Belgen op de fiets heb gekregen: nadat ze eerst mij hadden ingehaald net na stoplichten, haalde ik hen weer in op weg naar mijn 1e plaate bij het volgende stoplicht.... heel druk en af en toe een hoge stoep waar je op moest. Een rotonde is ook een masterpiece als je dat afwerkt met de fiets, En dan hebben ZIJ de knooppuntenroutes uitgevonden!! Dat steekt nog steeds. Gun ik ze eigenlijk helemaal niet.

En dan ineens zie ik de Ravel 1 : de Maasroute! En het is toch heelanders als je de route van de andere kant rijd toch? Ik ind van wel, en vanaf dan gaat het gesmeerd, neem alle bochtjes van de Maas ook voor lief, is prachtig weer , en als ik weer even zit , had mijn andere oudste vriendinnetje een paar stappen met de fiets teruggedaan, verliest haar evenwicht , eergisteren, en heeft gisteren een nieuwe kop en heupkom gehad... en dan fiets ik hier, .. moet maar dubbel genieten.

Ga langs leuke plaatsjes, even door het centrum van Huy, zie de diversiteit van de Maas , en dat ze van oude industriele gebouwen, appartementen hadden gemaakt, hou ik van.

Dan kom ik in Namen, herken weinig van het centrum, allemaal verbouwd, en zie geen terrasje.. dan de binnenstad maar even in , ja, daar wel, het 1e is nog niet open, het 2e is een ijstent, de 3e is een biertent, alleen bier... de 4e is nog niet open, moet nog 20 minuten wachten.... maar mag ik dan een biertje? Nee, dat kan ik bij de buurman halen... wat een absurditeit... da vond de ober ook. Ging buiten zij boekje kwam met zijn bier en de kaart en om 6 uur had ik al eten, en lekker en ja, ook bier. Ik zat ook aan een drukke doorgaande straat, heb er van opgekeken hoeveel van die stepjes er op de weg zijn, en hoe hard ze gaan...

Dan naar mijn gastadres, Vrienden op de Fiets. Ja ik heb een bed, een douche en morgen op. tijd weg , het is allemaal schoon en Oke.. morgen wordt het leuker , DAT weet ik zeker.

Van Koningsbosch naar Withuis (Eijsden) 47 km

Oh......wat een rust, daar in dat Koningsbosch, gelukkig dat er zulke mensen bestaan die je af en toe deze kant van het leven ook laat zien. Natuurlijk het is prachtig weer, de loop naar het toilet is dan een feestje, er was ook geen licht in dat hokkie, maar me de deur open je, en toch opmje gemak, je behoefte doen, is weer eens wat anders.

Marcel , de eigenaar denkt dat ik vandaag minstens 65 km moet fietsen voor ik in Eijsden ben ( geraak, zeggen ze hier) maar google geeft niet zoveel.

In Eijsden woont Tim zijn moeder. Tim was mijn BenBer ten tijde van Nic zijn ziekenhuis en overlijden. Hij was al zo vertrouwd en had gekookt als ik uit het ziekenhuis kwam.. zij moeder wilde later, aangespoord doot Tim zijn verhalen, kennis met mij maken. En liet me weten dat ze een plekje had voor me ... vandaar!

Weer zit ik met een grijns op mijn gezicht en voor mezelf af en toe te zuchten, wat mooi...wat is het mooi, maar ook daar zal het mooie weer debet aan zijn.

Ga door plaatsjes als Selfkant, Sittard, Geleen en dan Maastricht, de Zuid oost-kant, heel anders, ze hebben daar zelfs een fietspad aangelegd ter breedte van een weg , en noemen dat de groene gordel.. mooi , maar je moet wel iedere keer een weg oversteken , wat met flinke bulten gepaard gaat...

Dan weer door heuvelland naar Eijsden, het stadje van Kapelaan Odekerke. Er is nu ook een feest, met processie en 2 concurrende harmonie verenigingen , grote vlaggen aan de huizen. Apart. Maar dan wordt het zoeken naar Sigrid, de moeder, haar huis. Telefoon was er oververhit van... maar toch gelukt.

Er volgde een gezellige middag, en avond, gezellig... Tim liep toen stage in Winkel, zit in de autoracerij. Hij werkt nu in Winkel, waar ie ook een appartementje heeft. Is geslaagd met 3m10-en en twee 9ens... ze hadden in Arnhem zoiets og nooit meegemaakt... ik hoorde er niet echt van op. Heel gedreven was ie..

Van Tolkamer naar Koningsbosch, 125 km...

Lekker relaxed was het deze morgen, eergisteren heb ik nog gezegd , dat ik op tijd weg zou gaan, want lange dag..

Is vanmorgen helemaal niet meer opgekomen, Nell brengt me het eerst stuk weg, het eerst stuk gaat via Duitsland. Eens heb ik dit stuk ook gefietst, samen met Lies op de tandem naar Praag. Ik herken nog wel het e.e.a. in Emmerich zeggen we gedag, Nell gaat terug en ik ga mijn Google volgen..Gangetje zit er lekker in, kom de vreemdste plaatsjes tegen, ja, nog steeds in Duitsland maar bij Geel over de Rijn gegaan. Tegen half 12 zie ik aan de overkant een winkeltje/ bakkerij... banken buiten, lekker koffie daargehaald, gebak, mevrouw had ook appels en... gedroogde abrikozen!! Dat had ik al in verschillende winkels lopen zoeken en deze mevrouw heef alles! Buiten was een fietser aangeschoven die uit Engela kwam. Gezellig.

Kwart over 12 stap ik maar eens op , toen de route nog maar eens bekeken.... allemachtig ik moet nog 100 km!!

Die hoeveelheid is vanmorgen nog helemaal niet binnengekomen. Dus : GAAN! De wind staat niet helemaal in mijn voordeel, maar de kilometers passeren mijn banden.

Rond 3 uur ben ik eindelijk in Nederland gearriveerd. Ik moet nog heel wat km , maar mijn maps zegt dat ik om 17. 45 zal arriveren.... even verkeerd in Venlo, maar in no-time zit ik weer op goede spoor...en doorrrr... maar rond 5 uur komt er een man met de hamer langs, gelukkig niet met een zeis....ik moest echt stoppen, en gelukkig net bij een snackbar. Ik heb er echt 3 kwartier voor genomen... daar in St. Odilienberg. Maar toch weer op de fiets was een stuk beter, ik begon alleen wel te bedenken dat elektriek, misschien toch...

Eindelijk gearriveerd In Koningsbosch, natuurlijk wonen ze aan de andere kant , maar het was heel veel....

Wordt voorgrlopen naar een kneuterig huisje staat er op mij te wachten, zo rustig , met een toilet op loopafstand midden in de natuur.. en nu ga ik slapen....

Fiets heeft uitgerust...

Dat was dus anders wakker worden, gewoon een jurkje aan en op verjaarsfeest. Henk was helemaal niet lekker, ging gisteren ook al vroeg naar bed. Er gaan nog wel twee anderen mee, wonen ook in Tolkamer en zijn familie van Manfred, de man van Dorien, jarige job, en ook Arie zijn zus. Het wordt een gezellige rit, maar je cross wel half Nederland door, jemig dacht ik, ik heb wel al veel gefietst.

Dorien en Manfred waren heel verbaasd, maar vonden het heel leuk. Lotte en Arie natuurlijk ook.!

Dan even een knikje, en Nell gaat met mij naar Leiderdorp. De twee zussen vonden het heel leuk dat ik er was, vooral omdat hun moeder deze vriendschap ook zo gekoesterd heeft. Het is mooi gegaan, fijn dat ze dit zo kon regisseren, ze was er klaar mee, maar de twee meiden hebben haar nog een mooie tijd bezorgd.

Nog even naar de verjaardag, happie eten, en dan zijn we rond 9 uur weer in Tolkamer...

Van Deventer naar Tolkamer, 65 km

Vandaag ga ik naar Tolkamer, dat is het plan, maar met Ans is het nog niet veel beter, als ik aan mijn vinger denk van een paar weken terug, weet ik nog heel goed dat 'de geen verbetering-periode' bijna 2 weken heeft geduurd. Maar dat kan ik niet maar overbrengen. Gelukkig heeft ze vriendinnen in dit gebouw, die dat wel kunnen..en toch vind ik het niet gemakkelijk om verder te gaan, het kwam zo goed uit dat ik de eerste tijd er was.

Rond 11 uur ga ik op pad, uitgezwaaid door Ans, kies ik de weg naar Zutphen. Prachtig weer, mezelf rondom in de zonbescherming gesmeerd, half tegenwind, maar weer een grijns op mijn gezicht. In Zutphen krijg ik bijna medelijden met de winkeliers...vorige week verkochten ze bijna nog winterpantalons en nu verkopen ze wat bloot spul, maar meestal geldt het gezegde: klanten bloot, handel dood. Het was rustig in de kledingwinkels...

Fiets door leuke dorpjes , o.s. Brummen was heel leuk en zo kom ik ook nog in Doesburg, de meeste Doesburgers zelf liepen in museum kleding rond en veel oude beroepen werden uitgebeeld, het was heel gezellig. Ik ben maar een klein stukje lastig geweest , met mijn vol bepakte fiets in die menigte.

Dan door naar Zevenaar, ben op zoek naar gedroogde perziken...zo goed om te eten als je fietst met deze warmte. Maar niet gevonden..jammer. wel weer lekker brood.

Zo rond de afgesproken ben ik bij Nell en Henk, en wordt hartelijk ontvangen. Nell is een zusje van mijn schoonzoon, en voelt als familie.

Lekker gegeten, ze had een heerlijke ovenschotel, en dan kijk ik even op mijn telefoon...Jelger heeft foto's gestuurd van een condoleance kaart... een dierbaar mens , waarbij onze wegen elkaar zomaar kruisten, is overleden. Ik wist dat ze het leven zat was, en ook niet verder meer wilde. Had gehoopt dat ik op de terugweg nog afscheid van haar kon nemen en nu is ze er al niet meer.....

Nell gaat gelijk in de 'regelmodus' , de volgende dag gaat zij naar een zus in Nieuw Vennep, deze condoleance is in Leiderdorp...je blijft hier nog een nacht, en gaat mee op verjaardag!

Ja, dat kwam eigenlijk wel heel goed uit, mijn VriendeopdeFiets reservering kon makkelijk verzet, en ook die van de volgende dag...Goed plan!!

Ik